Klootschieten hoe gaat dat nou?

 

De kloot

Een kloot is een houten of kunststoffen bal, die gevuld is met lood. Hiervoor is de kloot van 3 kanten doorboord. De boringen staan onderling loodrecht op elkaar en hebben een zelfde doorsnede.

Een kloot moet tenminste een diameter hebben van 50 mm. Er is geen eis gesteld aan de maximum afmeting van de kloot en evenmin aan het gewicht. Het gewicht kan variëren van 200 gram tot 800 gram, afhankelijk van de diameter van de kloot en de doorsnede van de boring. Op deze manier kan elke klootschieter beschikken over een kloot waarvan de afmeting en het gewicht het best bij hem of haar past.

De nieuwste ontwikkeling is de kunststof kloot zonder lood. Het gebruikte materiaal heeft een hoog soortelijk gewicht en de diameter van de kloot is bepalend voor het gewicht.

De werptechniek

Een schot is de afstand tussen het punt waar de kloot de hand verlaat en de plaats waar hij stil ligt. De kloot wordt onderhands geworpen (geschoten). Er kan vanuit stand worden geschoten of met een aanloop, dat is afhankelijk van de schutter. De kloot moet in voorwaartse richting worden geschoten en de startlijn passeren.

In bepaalde delen van Twente wordt onderhands geschoten met een slingertechniek, de zogenaamde rondslag. Het is een moeilijke techniek die van jongs af aan moet worden geleerd.

De teams

De teams bestaan in beginsel uit 4 personen, teams van max. 5 of min. 3 personen kan ook.

Het parcours

De wedstrijden worden gespeeld op een landelijk parkoers, veelal verhard, met een lengte van ongeveer 5 km of een veldbaan (gras- of zandbaan) met een lengte van circa 750 m.

Het doel van de sport

Op een stratenparkoers moet de afstand van het parkoers in zo weinig mogelijk schoten worden afgelegd en met zoveel mogelijk meters na de finish. Het team dat het minste aantal schoten heeft is winnaar. Bij een gelijk aantal schoten tellen de meters na de finish. Op een veldbaan moet men pogen met een, vooraf vastgesteld, aantal schoten per speler een zo groot mogelijke afstand te overbruggen.

De belangrijkste spelregels

Er wordt met 2 teams tegelijk gestart die tegen elkaar strijden. De eerstgenoemde personen van beide teams schieten na elkaar. Door hard en zuiver te schieten proberen zij de kloot zover mogelijk over de straat of de baan te laten rollen.

Vervolgens moet de tweede persoon van het team, waarvan de kloot het minst ver is gekomen, schieten. Deze schiet van af de plaats waar de kloot stil is komen te liggen. Dus…de achterliggende kloot is altijd eerst aan de beurt, m.a.w. het team waarvan de kloot achter ligt is eerst aan de beurt. Hierdoor ontstaat vanzelf een wedstrijd. Binnen het team wordt in een vaste volgorde geschoten.

Als de kloot in de berm of de sloot is gerold wordt de kloot haaks op de lengterichting van de straat of de veldbaan op de straat of de baan gelegd.

Bochten en kruisingen mogen binnen een afstand van 30 uit het hart van de kruising of bocht, op een parkoers aangegeven met een B, worden afgesneden. Dit moet zodanig gebeuren dat de kloot de straat echt raakt of er overheen schiet. Als dat niet lukt, dan wordt de mislukte poging als een schot genoteerd en moet de volgende persoon uit dat team op de zelfde plaats een nieuwe poging doen.

Een schot mag alleen worden overgedaan als de kloot een tegenstander of spullen van de tegenstander raakt.
Als de kloot een ander object raakt, een boom, paaltje of spullen van het eigen team en terug springt, of terugrolt op een helling, dan geldt de verste afstand die de kloot heeft afgelegd.

Elk team heeft een leider, die zowel het aantal schoten van zijn team als het aantal schoten van de tegenstander noteert. Onderweg vergelijken de leiders (schrijvers) regelmatig de score.

Om ongelukken te voorkomen moeten de spelers goed opletten. Degene die aan de beurt is om te schieten waarschuwt vooraf de medespelers met een roep of kreet, zoals “Daar komt ie” of “Pas op”. Veiligheid is van het grootste belang, in het bijzonder op een stratenparkoers.

Alle weggebruikers op het stratenparkoers hebben voorrang op de klootschieters. De deelnemers waarschuwen elkaar als er een andere weggebruiker nadert.

Het zetten

Een andere vorm van klootschieten is het `zetten`. Er wordt dan geschoten op een baan die aan de basis een breedte heeft van 3 m en op een afstand van 100 m een breedte heeft van 30 m. De zijkanten worden gemarkeerd door lijnen waar men binnen moet blijven.

De kloot wordt onderhands zo ver mogelijk door de lucht geworpen. Het schot is de afstand tussen de basislijn en de plaats waar de kloot neer komt, zonder uitrol. Het zetten wordt gespeeld op een grasveld. Het is een individuele prestatiesport en de zuiverste vorm van krachtmeting.

Aantrekkelijkheid

Klootschieten heeft zich ontwikkeld tot een echte DOE-sport en is bijzonder recreatief. Het komt bij het klootschieten aan op gooitechniek en spierkracht en wie in die combinatie het verst kan schieten.

Het klootschieten kan het hele jaar door worden beoefend en men kan de basis al vrij snel leren. De sport kan zelfs tot op hoge leeftijd worden beoefend. Het resultaat van bijna elk schot geeft bij de deelnemers altijd wel een reactie. Ook een goed schot van de tegenstander oogst veel waardering en gaat met de nodige uitroepen gepaard. Op een goede veldbaan kan men afstanden overbruggen tot wel 150 meter. Op een straat kan dit ver over de 200 meter zijn.